- قسمت مختلف کابل کواکسیال چیست؟
- چگونگی نصب سیم آنتن؟
- چگونگی نصب کابل کواکسیال؟
- نکات مهم در زمان نصب سیم آنتن؟
کابل کواکسیال چیست؟
کابل هممحور یا کابل کواکسیال کابلی می باشد که دارای یک رسانای داخلی است که به وسیله یک عایق انعطاف پذیر محصور گردیده است و روی این لایهٔ انعطاف پذیر، یک رسانای نازک به منظور انعطاف کابل، به هم بافته شده است. تمامی این قسمت ها درون یک عایق دیگری قرار گرفته اند.
بخش های مختلف کابل کواکسیال
این کابلها، امپدانس ویژه خود را دارند. برای مثال کابل 50 اهمی یا 75 اهمی. کابلی که در آنتن ماهوارههای خانگی و تلویزیونها مورداستفاده قرار می گیرند، تمام آنها از نوع کواکسیال 75 اهمی می باشند. تمامی مشخصات کابل بر روی بدنه کابل ذکر شده است.
از جمله ویژگی های آشکار کابل کواکسیال این می باشد که در وضعیت گیرندگی اصلا نویزی در مسیر خط انتقال نمی تواند ورود کند و در وضعیت فرستندگی اصلا اشعه و پرتو در مسیر کابل مشاهده نمی گردد. به این معنی که موج انتقالی به طور کامل شیلد و حفاظت می گردد.
سیم و کابل تلویزیون معمولا به نام کابل کواکسیال شناخته می شود. این مدل کابل توانایی منتقل کردن سیگنالهایی با فرکانس بالا که به منظور دریافت و نشان دادن تصاویر تلویزیونی نیاز می باشد را دارد. از جمله قسمت های مهم، کابل فیش می باشد یعنی همان قسمت سر فلزی که موجب اتصال کابل به تلویزیون می شود. در صورتی که سیگنال را دریافت نمیکنید و یا ضعیف است، امکان دارد مشکل از فیش باشد و باید آن را تعویض نمایید.
فیش را از کابل جدا نمایید و در صورتی که سر دیگر آن هم به چیزی وصل بود آزاد نمایید.
با استفاده از سیمچین ویژه کابل کواکسیال به منظور قطع کردن قسمت صدمه دیده کابل بکار برید. همچنین به کمک یک سیم لخت کن کواکسیال، به اندازه 1.5 سانتیمتر از سر کابل را لخت نمایید. در این حالت پوشش درونی و سیم مسی مشخص می شود.
سپس پوشش داخلی را به عقب برانید تا 75 میلیمتر از سیم مشخص گردد و همچنین به وسیله پوشش عقب رفته می توانید قسمت بریده شدهی روکش خارجی را بپوشاند. پوشش داخلی از مقدار بسیاری رشته سیم ایجاد گردیده است که میتوان آنها را به طرف عقب خم کنید و قسمت خارجی سیم را پوشاند.
یک فیش کواکسیال RF را به کابل متصل نمایید، به صورتی که سیم مسی از جلوی فیش خارج نگردد. قسمت پایهی فیش، رشته سیمهای عقب رفته را می پوشاند. پایهی فیش را با ابزار مخصوص فشار دهید تا کابل را محکم بگیرد. این کار باعث میشود کابل از داخل فیش در نیاید.
نکاتی که باید به آنها توجه شود:
-
مناسب تر است کابل آنتن به صورت یک تکه باشد.
بهتر است از یک کابل آنتن یک تکه، از آنتن تا رسیور یا تلویزیون بکار ببرید. به دلیل اینکه کابل آنتن دو یا چند تکه از دلایل اساسی پایین آمدن کیفیت تصویر در تلویزیون می باشد.
-
طریقه وصل شدن دو سیم آنتن
در صورتی که از کابل آنتن دو تکه یا چند تکه بکار ببرید، باید از فیشهای رابط ویژه به نام coaxial coupler استفاده نمایید. در صورتی که سیم آنتن دو تکه را مثل سیم های برق به هم بتابانید، قسمت بسیاری از اطلاعات ارسال شده یا سیگنالهای تصویر از بین می رود.
برای کابل کواکسیال که کابل آنتن هم در زیرمجموعه آن قرار دارد، مدل های گوناگونی فیشهای نر و ماده وجود دارد. همچنین به منظور وصل کردن این فیشها یا کانکتورها به یکدیگر ، کوپلرهای ویژه موجود می باشد.
در صورتی که با استفاده از شیوه های غیر استاندارد، کابل آنتن را به فیش وصل نمایید، پس از مدت زمانی در اثر درجه حرارت بالا یا صدمه وارد شدن به آن یا جابجایی، اتصال کابل آسیب می بیند.
-
به اندازه کابل ، جنس آن و استاندارد بودن کابل آنتن دقت نمایید
در بازار دو مدل کابل آنتن برای تلویزیون های رنگی وجود دارد. کابل 3C که با نام معمولی یا ساده شناخته می شود و کابل 4.5C که به اسم صادراتی معروف می باشد. کابلهای 3C به منظور مسافت های کوتاه (کمتر از 15 متر) بکار برده می شوند. ولی به دلیل اینکه افت سیگنال در این کابلها در مقایسه با کابلهای 4.5C بیشتر است، در فواصل بیشتر از 15 متر از کابل های 4.5C بکار برده می شود.
-
به وسیله اسپلیتر ، دو تلویزیون را به یک کابل آنتن وصل کنید
وصل شدن دو تلویزیون به یک کابل آنتن یا دو رسیور از طریق شیوه ویژه ای صورت می گیرد. برای این منظور باید از قطعه ای به اسم splitter بکار ببرید. اسپلیترها دارای مدل های گوناگونی می باشند و در زمان خرید باید به تعداد خروجی و پهنای باند دقت نمایید.