نخستین لامپ فلورسنت که به عنوان مادر لامپهای کم مصرف در حال حاضر می‌باشد، در اواخر دههٔ ۱۸۹۰ توسط پیتر کوپر هیویت اختراع شد. از لامپهای هیویت در سالن‌های عکاسی و بعضی صنایع استفاده شد. سپس در سال ۱۹۲۷ فردریک مه یر و هانس اسپنر لامپ بخاری فشار بالا را اختراع و ثبت کردند. بعد از آن جورج اینمان با شرکت General Electric در ارتباط با ساخت لامپهای مهتابی کارآمد به توافق رسید و ساخت این مدل لامپها آغاز شد. این لامپها در سال ۱۹۳۸ ساخته و در سال ۱۹۴۱ ثبت شدند. نخستین حباب های فلورسنت در سال 1939 تولید و در نمایشگاه بین المللی نیویورک به نمایش گذاشته شدند. لامپهای کم مصرف نوین به وسیلهٔ اِد هامر، که مهندس شرکت General Electric بود، در واکنش به بحران نفتی سال ۱۹۷۳ اختراع شد. وی با بودجه‌ای حدودا ۲۵ میلیون دلار این لامپها را به تولید انبوه رساند ولی پس از آن تکنولوژی تولید این لامپها فاش شد و بقیه افراد با کپی‌برداری توانستند این لامپها را تولید کنند. چین از سال 1995 ساخت این لامپها را آغاز کرد و تاکنون تولید این مدل لامپها در این کشور رشد یکسانی داشته است.
با اهمیت ترین ترقی در تکنولوژی این لامپها، جایگزینی چوک‌های الکترومغناطیسی با چوک‌های الکترونیکی می‌باشد. این تکنولوژی موجب از بین بردن زیاد چشمک زدن‌های لامپ و آهسته روشن شدن لامپهای فلورسنت شد. این مسئله تقریباً در تمامی لامپهای فلورسنت وجود داشت.
عمر متوسط لامپ هاي کم مصرف حدودا 8 الي 15 برابر لامپ هاي معمولي مي باشد.لامپ هاي کم مصرف طول عمري بين 6000 الي 15000 ساعت دارند ولی لامپ هاي معمولي معمولا براي 750 تا 1000 ساعت کار مفيد تولید مي شوند. لازم به ذکر است برخی از لامپ هاي معمولي با عمر زیاد وجود دارند که طول عمر آنها تا 20000 ساعت نيز مي رسد ولی اين مدل لامپ ها از نور کمتري برخوردار هستند.