عمومی

تفاوت تجهیزات ضد انفجار نسبت به تجهیزات موجود در بازار-تجهیزات ضد انفجار

اگر بخواهیم از تفاوت های تجهیزات ضد انفجار با سایر تجهیزات موجود در بازار صحبت کنیم بایستی ویژگی های تجهیزات ضدانفجار را برای شما بیان نماییم که با توجه به خصوصیت های آن تفاوتش را با سایر تجهیزات موجود در بازار دریابید. بدین معنی که به دلیل وجود برخی در مواد قابل انفجار و اشتعال در محیط های صنعتی و پتروشیمی باید قطعا از تجهیزات مطمئن برای جلوگیری از خطرات و آسیب های احتمالی و غیر قابل جبران استفاده نمود. یعنی باید وسایل ضد انفجار را در محیط و مکانهایی که خطر انفجار وجود دارد نصب کرد که عملکرد آنها ،پیشگیری از انفجار و تخریب و صدمات میباشد که این تجهیزات تحت عنوان تجهیزات ضد انفجار در بازار شناخته میشوند.

برخی از افراد به علت سهل انگاری در محیط های کاری پر خطرشان از تجهیزات ضدانفجار استفاده نمی کنند که همین بی توجهی به نکات ایمنی می تواند حوادث ناگواری را برای کار و افراد و کارکنان ایجاد نماید پس استفاده از تجهیزات ضد انفجار در برخی از محیط های کاری الزامی می باشد و ضرورت دارد که همه بایستی آن را رعایت کنند اگر خواهیم خود انفجار را تعریف نماییم باید بگوییم که از ترکیب شدن مواد قابل انفجار با اکسیژن انفجار اتفاق می افتد.

جدا از توجه و دقت لازم در انتخاب کردن پارامتر های برقی وسایل مثل ولتاژ، آمپرف توان و سایر که برای انتخاب آنها دقت داشتن الزامی است باید در انتخاب بدنه ی آنها هم نیز دقت لازم را داشت و از بدنه ای استفاده گردد که ب محیط سازگار باشد.نوع تجهیزات ضد انفجاری به کار گرفته شده در یک مکان خاص ،به چند عامل نیز بستگی دارد که عبارت است از:
مقدار و یا میزان غلظت ماده قابل انفجار و مدت زمان یا زیادی آن (محیط های پر ریسک و پر خطر).
نوع و جنس ماده قابل انفجار موجود در محیط .
حوادث و صدمات انفجار و مقدار محافظت موردنیاز.

مقدار ماده قابل اشتعال در حقیقت تعیین کننده ریسک انفجار می باشد که هر چقدر بیشتر باشد احتمال انفجار را هم بالا میرود و مناطق ناحیه که دارای بیشترین ریسک انفجار هستند .
مناطق ناحیه پرخطر (Hazardous area zones)
مکانهای پرخطر به شکل ناحیه­ هایی میباشند که بر اساس مقدار و مدت زمانی که در محیط انفجاری است، طبقه­ بندی گشته اند.
حال اگر بخواهیم این ناحیه های پر خطر را برای گازها دسته بندی کنیم بایستی موارد ذیل را در نظر داشته باشیم:
ناحیه (Zone) صفر:ناحیه ای است که در آن یک فضای انفجاری شکل گرفته از مخلوطی هوا و  نیز مواد پر ریسک  به صورت گازبا بخار به شکل پیوسته و یا برای پروسه زمانی طولانی یا به شکل مکرر موجود است.
ناحیه یک: ناحیه یک محیطی است که گاهی ممکن است یک فضای انفجاری متشکل از مخلوطی از هوا و همچنین مواد پر ریسک و پر خطر به صورت مه یا گاز، بخار  در حالت فعالیت عادی موجود باشد.
ناحیه (Zone) دو: در این ناحیه امکان وجود محیط انفجاری شکل گرفته از مخلوطی  هوا و مواد پرخطر در فعالیت عادی به شکل گاز موجود نیست ، ولی چنانچه که این محیط موجود باشد، فقط برای مدت زمان کوتاهی خواهد بود.
توده­ های گرد و غبار قابل  اشتعال و قابل انفجار و همچنین لایه­ ها، رسوبات بایستی به عنوان منابع دیگری لحاظ گردند که قادرند محیط انفجاری را بوجود آورند.
بمنظور فعال نمودن تجهیزات ضدانفجار در محیط هایی که ریسک انفجار بالاست تکنیک‏های خاصی صورت گرفته که این تکنیک‏ها به تجهیزات و کاربردشان نیز بستگی دارد و برای استفاده از آنها بایستی قوانین و استانداردها و ملی و بین المللی رعایت گردد ،برخی از این تکنیک ها را برای شما آورده ایم مثل :
حذف کردن محیط و جو قابل اشتعال و احتراق
پاکسازی  کردن و نیز فشار بالا
مهار کردن حریق و انفجار  و اشتعال داخلی
داشتن طراحی مکانیکی خاص
و همچنین محدود نمودن انرژی الکتریکی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *